His Invisible Halo 4 Chapter 3

Maagang umalis si Ersy ng apartment para bumisita sa pamilya nya. Daddy told me that they'll be here later. Naglinis tuloy ako ng apartment naming dalawa bago naligo. Pagkatapos kong makapagpalit ay pumunta na ako sa malawak na field ng aming school para magjogging. This is one of my daily routine during weekends. Nagsalpak ako ng headset at pagkatapos ay nagpatugtog ng kanta.

Nakakadalawang ikot pa lang ako sa aming field ng makaramdam ako ng pagod. Napahawak ako sa tuhod ko bago napagdesisyunang maupo sa bench sa ilalim ng puno. Maya maya ay tumawag si Ersy kaya't sinagot ko ito.

'I'm already here. Kinakamusta ka pala sa akin ni mommy.'

'Ikamusta mo na lang din ako kina tita. Bakit ka napatawag?'

'Just want to say na kapag may itinanong sayo si River, wag mong sagutin.'

'Hindi pa din kayo nagkakaayos? Mukhang seryoso naman sya sayo.'

'Do you know what you're saying, Kel?'

'Ofcourse.'

'He's a playboy. I don't want to waste my time for a worthless guy like him. Sige na. Bye.'

Pagkatapos nyang sabihin iyon ay binabaan nya ako ng tawag. What made her angry again? I was just asking. Besides, I don't see anything wrong with River. Maybe Ersy just misunderstood about him hanging out with the other girls. Knowing my friend, she doesn't waste any of her time listening to someone's explanation. Kung ano yung nakita nya, yun na agad yung paniniwalaan nya. That's one of the negative attitude she need to change.

Nagdecide na lang ako na magjog ulit pabalik ng apartment. Napahinto ako ng magsalubong kami ni Asher. He's sweating and he really looks handsome right now. Napalunok tuloy ako. Damn this sexy angel!

Napatigil lang ako sa pagpuri sa kanya ng may makita akong bicycle na mabilis na papalapit sa amin na tila nawalan ng preno.

"Asher!" sigaw ko at mabilis syang itinulak. I fell on the grass while the bicycle hit my leg. Sa sobrang lakas ng pagkakatama nito sa akin ay pakiramdam ko maiinjured ako.

"Miss are you okay?" wika ng nakabangga sa akin. Hindi ko alam kung nang iinsulto ba sya o ano.

"Sa tingin mo okay ako?" galit kong wika bago sya sinamaan ng tingin. Nakita ko naman na umupo sa harap ko si Asher at sinuring mabuti kung ano yung nangyari sa tuhod ko.

"Sorry talaga. Sorry." paulit ulit na wika ng nakabunggo sa akin. May sinabi sa kanya si Asher na hindi ko naman narinig kaya't umalis na ito.

"Can you walk?" he asked. Naalala ko na naman tuloy yung nangyari kahapon. I returned his cellphone while he didn't thank me at all. Tapos ngayon iniligtas ko sya and I guess, hindi na naman sya ulit magpapasalamat.

Inis akong tumayo kahit sobrang sakit pa ng hita ko.

"Ofcourse! Anong tingin mo sakin mahina?"

Hindi pa man ako nakakalayo ng biglang bumigay yung paa ko. Great! Ang yabang ko sa part na 'yon. Napahiya ka tuloy Kelsey.

For the second time, I tried to walk again pero mas lalo ko lang nararamdaman yung sakit sa hita ko. Naramdaman ko na lang na may mga bisig na nag angat sa akin. The next thing I knew, Asher was carrying me in a bridal way. I can smell his manly scent dahil sa sobrang lapit namin sa isa't isa.

"K-kaya ko naman maglakad." pagsisinungaling ko. He was just quiet at parang wala na namang naririnig sa sinasabi ko. Nang marealize ko na wala naman syang balak magsalita ay tumahimik na lang ako. Tinakpan ko na lang yung mukha ko para hindi ako makilala ng ibang mga estudyanteng nakakakita sa amin.

"S-sa apartment ko na lang tayo. Nakakahiya kasi sa infirmary. Baka may makakita sa atin." wika ko at tumango naman ito. I didn't exactly tell him where I live but he already knew about it. Tinulungan nya akong makaupo sa sofa at pagkatapos ay chineck nya ulit yung tuhod ko. Tahimik nyang nilibot ang kanyang tingin at pagkatapos ay kinuha yung medicine kit na nakapatong sa drawer.

"ako na." mabilis kong inagaw sa kanya yung bulak at dinampian yung dumudugong parte ng hita ko. He was just looking at me and right after that he looked at his wristwatch. Tumayo na ito at mukhang aalis na yata.

"Asher." humarap ito sa akin. His expression are still blank. I can't read what's on his mind.

"How did you know that I live here?" I asked.

"River." tipid nyang sagot. Mabuti na lang at nainitindihan ko yung point nya. Maybe River is stalking Ersy at nagkataon na isinama nya si Asher sa apartment namin.

"Aalis ka na?"

Kainis! Bakit ba ako nagtatanong ng ganitong klase sa kanya? Hindi ba dapat galit ako kasi hindi man lang sya marunong magthank you? Like what I am expecting, he just answered me with a nod instead of saying any word.

Akmang pipihitin na ni Asher yung doorknob namin ng biglang dumating sina mommy. Gulat na gulat silang dalawa ni dad. Hindi iyon nagtagal dahil biglang lumawak ang ngiti ni mom. Kinakabahan ako dahil baka kung anong isipin nila. Nakakahiya kay Asher.

"Boyfriend mo, 'nak?" tanong nya bago nagtaas baba ng tingin kay Asher.

"Nagkakamali----

"Halika, iho. Pasok ka sa loob. Naku, hindi nagsasabi sa akin ang anak ko na may nobyo na pala sya. Kumain tayo sa loob. Nagdala kami ng pagkain."

Aawatin ko na sana si mommy kung hindi lang ako nito pinigilan.

"Gwapo ng boyfriend, nak."

Hindi man lang pinansin ni mommy yung binti ko sa halip dinala nya agad si Asher sa kusina. Iika ika tuloy akong lumapit kay daddy.

"Dad, hindi ko po sya boyfriend."

"Alam ko anak. Lagay naman ang loob ko sa lalaking iyon pero wag mo munang sasagutin."

Naiwan akong hindi makapaniwala sa mga nangyayari. Great! Hindi ko alam kung bakit naging ganito ang parents ko. He is not my boyfriend. Hindi din naman sya nanliligaw sa akin at isa pa, hindi naman kami magkaibigan. Masakit pa din ang binti ko ng pumunta ako ng kusina. I saw my parents having a serious talk with my handsome angel.

"Halika 'nak. Samahan mo ang boyfriend mo. Kumain tayo."

Nagtama ang paningin namin ni Asher. I don't want him to feel uncomfortable and I really wonder why he's not explaining the truth. Ayoko namang umasa ang parents ko.

"Dad, mom, kindly listen to me for a while." nilagyan ni mommy ng pagkain yung plato ko.

"Minsan lang pumunta ang boyfriend mo dito, nak. Sya muna ang kakausapin namin okay?"

Napailing na lang ako sa kanilang dalawa. Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari sana hindi ko na lang muna sila pinapunta dito.

"Alam mo iho, ikaw lang ang unang lalaking ipinakilala ng anak ko samin. Hindi ko alam kung bakit lagay ang loob ko sayo. Mukha ka namang mabuting bata. Basta wag mo lang sasaktan ang anak ko dahil nakikita ko sa mga mata nya kung gaano ka nya kamahal."

Napapikit na lang ako sa kahihiyan dahil sa sinabi ni mommy.

"Mommy, he's not my------

"Kelsey anak, pinalaki kita ng maayos. Huwag kang bastos dahil hindi ikaw ang kinakausap ko."

Great! They don't even want to listen to me! Bahala na.

"Iho, pasensya ka na sa amin. Unica ija kasi namin kaya kami naghihigpit. Wala namang masama sa panliligaw pero sana huwag nyong papabayaan ang pag aaral nyo." dugtong ni daddy. Maybe Asher don't want to act rude kaya pinakikisamahan na lang nya ang parents ko. Pero alam ko deep inside, sobra sobrang kahihiyan na yung ginawa ko. Nakakainis.

Mabuti na lang at natapos na kaming kumain. I wasn't able to eat even a half of what's on my plate. Hindi ko alam kung bakit hindi ko malunok yung pagkain ko. Daddy need to answer a phone call so he went outside while mommy need to fix the the plates on our table. I took that opportunity para ihatid na papalabas si Asher. He's always silent at hindi ko alam kung ano ba yung nararamdaman nya ngayon. I guess I was so wrong when I thought that he was a guardian angel. Dala na siguro 'to ng kakanood ko ng mga movies kaya kung ano ano na yung iniisip ko.

"asher, sorry about what happened. Don't worry, I will tell them the truth that nothing's going on between us." I explained. Tumango lang ito dahil sa sinabi ko at tumalikod na para makaalis.

"Asher." I called him for the second time.

"ano kasi... wag mo na sanang isipin yung sinabi ni mommy." I bit my lower lip after what I have said.

"It's not a big deal." He coldly said.

"I'll just treat you a lunch. O-okay lang ba? Nahihiya lang talaga kasi ako." wika ko. I don't think of any other way para makabawi. Naisip ko lang yung madalas naming gawain ni Ersy everytime na may tampo kami sa isa't isa. We just have to treat each other for a lunch then everything's good. But I guess, it's a wrong move. Baka naman isipin nya na may gusto ako sa kanya.

"I'm not interested." walang kaemo emosyon nyang sabi bago naglakad papalayo. He didn't even smile. Natural na siguro sa kanya ang ganitong pakikitungo sa ibang tao kaya't kailangan ko ng sanayin yung sarili ko.

Chapter end