His Invisible Halo 10 Chapter 9

I know I acted rude when I left Draven without saying any word. Hindi ko lang talaga makayanang humarap sa kanya dahil hiyang hiya ako. Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob para sabihin iyon. Pagkatapos kong makapagpalit ng damit ay panay ang message nya sa akin. It's already 11:15 pm now and we should be sleeping at this moment.

Draven: Are you alright?

: Galit ka ba sa akin?

: Sorry.

Nakunsensya tuloy ako dahil sa ginawa ko kaya't nahihiya ay nireplyan ko pa din sya. Ngayon lang nagsink- in sa utak ko lahat ng kahihiyang nagawa ko buong araw.

/I'm not mad. May niluluto kasi ako kanina kaya mabilis akong pumasok sa loob. Sorry, Draven./

Pagkatapos kong magreply ay ipinatong ko na yung phone ko sa table sa tabi ng kama ko. Napatingin ako kay Ersy na mahimbing ng natutulog ngayon. After my message, Draven didn't reply hanggang sa nakatulugan ko ng mag abang sa kung ano ang sasabihin nya.

Ersy wasn't in her bed when I woke up this morning. Bumaba ako para hanapin sya at nakita kong nakaupo sya sa sofa habang may tinitingnan sa cellphone nya. I silently looked at it without her notice. She's looking at her pictures with River. She immediately hide her cellphone when I sit beside her.

"Ersy, alam mong ikaw lang yung kaibigan na mapagkakatiwalaan ko. Nakausap ko na si River and I think nasa'yo yung mali. Nagalit ka agad sa kanya kahit hindi mo pa naririnig yung explanations nya. I don't have any intension kundi ang magkaayos kayo. I can see that you're happy with him. I hope the both of you can still fix this." payo ko sa kanya. Tipid na ngumiti naman ito sa akin.

"Thanks, Kel. And sorry din about sa nangyari nitong mga nakaraang araw. Nagluto na ako ng breakfast mo. Pasok lang ako sa loob ng kwarto."

Hinayaan ko muna syang makapag isip isip sa sinabi ko ngayon. Hindi din ako nakakain ng maayos dahil hindi ako sanay na ganito katahimik dito sa apartment ngayong araw. Pagkatapos kong maligo ay dumerecho ako sa kwarto namin at nakita ko itong mahimbing ng natutulog. I wrote a note to her at dinikit ito sa aming ref. I went outside to have a practice for the preparation in the track and field.

At gaya ng nangyari kagabi, halos mamatay ulit ako sa gulat sa biglang pagsulpot ni Draven. Nagpanggap na lang ako na hindi sya nakita at dere derechong nilampasan sya.

"Remy!" Great! At talagang nakita nya pa din ako. Hindi naman sa ayaw ko na makita sya ngayong araw. It's just that nahihiya pa din ako sa lahat ng sinabi ko.

"Where will you go today?" He asked. Pinilit ko na lang na ngumiti at nagpanggap na hindi ako naaapektuhan sa mga kahihiyang nangyari kagabi.

"Draven, y-yung nangyari kagabi. Y-yung mga nasabi ko----

"Is that the reason why you're avoiding me now? Just forget about it. I'm just kidding. " nawala naman ang hiya ko dahil sa sinabi nya. I told you! Hindi naman talaga ako assuming. Si Asher lang talaga yung walanghiyang nagsasabi sa akin ng kung ano ano.

"You smiled. Are we good now?" malawak ang ngiti akong tumango sa kanya. I told him that I will go the university's field for my practice. Nasabi ko din sa kanya na sasali ako sa track and field. He told me that he will help me kaya mas lalo akong natuwa.

"By the way, what sport are you interested? Basketball ba?"

"No. I'll be competing this Thursday in the swimming competition." sagot nya. Hindi ko tuloy maiwasang mamangha. Ang cool kasi!

"I'm sure you'll win. If that happens, you will treat me again right?" mahina itong natawa dahil sa sinabi ko. Hindi ko tuloy maiwasang mahawa sa kanya. He seems like a very happy person na parang walang pinoproblema.

"Let's start. Let's test how fast you can run, Remy." wika nito. Pumwesto naman ako sa starting line at pagkatapos ay huminga ng malalim. He's holding a timer while standing near the bench. Right after he gave the signal, tumakbo na agad ako. I run as much as I could kahit nararamdaman ko na yung pagod.

"Go Remy!" I can't help but to smile hearing his cheer. Napahawak na lang ako sa magkabila kong tuhod dahil sa pagod. Malapit lang naman iyong tinakbo ko pero pakiramdam ko ay sobrang bagal ko pa din.

"2 min and 55 seconds."

Great! Ang bagal ko nga. I run for the second time again hanggang sa sumakit na yung pareho kong tuhod. Matagal tagal na din kasi ako mula noong huling sumali sa ganitong patimpalak. As far as I remember, I joined track and field when I was still in elementary. I won third place. Hindi na din masama.

"We can still practice tomorrow. Let's just rest for now. I'll treat you. What do you want?" inabot ko yung hawak nyang bottled water bago ko iyon ininom.

"Maybe next time, Draven. Sabay kasi kami kumain ni Ersy ngayon. If you want, you can join us." alok ko pero tinanggihan naman nya. Hinatid na lang nya ako sa aming apartment pagkatapos.

"Thanks, Draven. By the way, hindi ka talaga papasok sa loob?" alok ko ulit. He didn't accept my offer instead he told me that he have something to do. Gusto ko pa naman sanang bumawi sa mga panlilibre nya sa akin.

"Okay. Ingat ka." I waved my hand. He told me na hindi sya aalis hanggang hindi pa ako nakakapasok sa loob. Hindi ko maiwasang isipin na maswerteng babae yung magiging girlfriend nya. He's not just handsome but also kind and gentlemen.

"Maayos na pakiramdam mo?" tanong ko sa bestfriend ko. Inakbayan ko naman ito. I want to enlighten her mood dahil sobrang nababagot na akong makita syang nakasimangot.

"Kelsey, ang baho mo. Maligo ka muna." napaamoy naman ako sa sarili ko. Ersy is lying. Pawisan lang ako pero mabango pa din naman. But I'm glad right now because atleast, bumabalik na sya sa dati. I just decided to take a shower and then change my clothes at pagkatapos ay inaya ko sya na mag movie marathon. We just decided to watch a comedy movie at mabuti naman nakikita ko na syang tumatawa ngayon.

"Napag isipan mo na ba yung sinabi ko?" tanong ko. I hope I can change her mind right now. Hindi ko alam kung bakit lagay yung loob ko kay River. I just wish that once that they already fix this sana magtuloy tuloy na. Pati kasi ako ay namomroblema na sa kanilang dalawa.

"I will talk to him tomorrow. Nood na lang ulit tayo." tumango naman ako sa sinabi nya at nagset up ulit ng panibagong movie. We just eat and watch the whole day hanggang sa hindi ko napansin na alas sais na pala ng gabi.

"Wait, magluluto na ako." pagpapaalam ko. Hindi pa man ako nakakapunta ng kusina ng makarinig kami ng katok sa pinto. I decided to open it and to my surprise, River is standing there. Beside him is Asher. He's holding a paperbag and a teddy bear. Hindi ko ba nabigyan ng instrustions 'tong lalaking ito na hindi naman mahilig si Ersy sa mga gan'ong bagay?

"Good evening, Kelsey. Nandyan ba sya?" River asked. Tumango naman ako at inanyayahan silang pumasok sa loob.

"anong ginagawa mo dito?" tanong ng kaibigan ko.

"Can we talk, please?" sinenyasan ko si Ersy na pumayag para magkaayos na silang dalawa. Lihim naman akong napangiti ng tumango sya.

"We'll just talk outside, Kel." paalam ng kaibigan ko. Nang makalabas silang dalawa ay doon ko nrealize na kaming dalawa na lang pala ni Asher ang naiwan dito sa loob. Nagtama ang paningin namin at nagulat ako ng bumaba ang tingin nito sa binti ko. Bastos!

"asher, I just want to give you a warning. Nasa apartment kita at wag kang gagawa ng masamang bagay."

He remained silent because of what I've said. Hindi nya ata naintindihan yung sinasabi ko.

"alam mo na, tayong dalawa lang yung nandito. Hindi ako magkakamali na kasuhan ka ng ****!" inis kong sigaw bago tinakpan yung buong katawan ko. Nagsisisi tuloy ako na nagsuot ako ng short ngayon. Nagdesisyon na lang ako na pumunta ng kusina para magluto.

Tahimik na ang buhay ko kung hindi lang sya sumunod ngayon sa akin. Ano bang binabalak nyang masama?

"You know how to cook?" He asked.

"Hindi ba obvious?" masungit na sagot ko naman at tinapunan sya ng tingin. Pinagpatuloy ko na lang ang paghihiwa ng sibuyas. Buong akala ko ay aalis na sya pero nagkamali ako. Pinapanood nya pa yata kung ano ang ginagawa ko. Hindi ko tuloy maiwasang mailang. Ang ayoko pa naman sa lahat ay yung may nanonood sa akin.

"You don't want to be the team's representative anymore?"

Napaangat ako ng tingin sa tanong nya. I can't believe that he's asking that kind of question after choosing Laurene over me? At anong gagawin nya? Katulad ng president ng student council namin ay pipilitin nya din ako?

"Si Laurene yung pinili mo di'ba? Why will I join? Hindi na ako sasali. I rejected the council president's offer. Ano? Masaya ka na?" I rolled my eyes at him.

"Good."

Dahil sa inis ko sa sinabi nya ay nilapitan ko ito.

"Don't you have any idea kung gaano ako kagaling? FYI, ayoko magyabang pero kailangan ko yatang isuksok dyan sa makitid mong kukote na isang malaking pagkakamali na hindi mo ako pinili! I won different pageants. I used to be the team and Cambrige's representative last 2017. Everything are almost in me. But anyway, hindi naman na ako galit. Gusto ko lang malaman mo."

I guess, he's very speechless because of everything I've said.

"I already know about those." nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi nya.

"So alam mo naman pala lahat e! Bakit di mo'ko pinili? Di hamak naman na mas maganda ako kay Laurene!" reklamo ko. Nakakainis na!

"I disagree. Laurene is way prettier."

Nag init ang ulo ko dahil sa narinig ko. Napasigaw ako sa sobrang inis habang sya naman ay umalis na sa harap ko. So he asked me that question kasi gusto nyang ipamukha sa akin na walang wala ako sa Laurene nya? Fine! Alam na alam nya talaga kung paano sirain ang araw ko.

Anyway, gusto ko lang din sabihin na binabawi ko na lahat ng papuri ko sa kanya noon. Ang sama sama ng ugali nya. Draven is more handsome than him! At sana, makarma at malamasin sya sa buong buhay nya!

Damn you, Asher!

Chapter end