Beware, They Are Bad News! 14 Chapter Thirteen

Gamit ng elemento ng apoy, sinunog ni Chrysantha ag bangkay ni Amaryllis. Nang sa gayon, maski ang diwa niya ay hindi na makanakit ng sinu mang engkanto.

Tapos na ang delubyo sa mga lahi ng mga Dalaketnon. Wala na ang matindi nilang kaaway.

Sa isang sandali pa, niyakap ni Esmeralde ang kanyang mga magulang, "Sana ay napatawad na niyo ako sa aking pagkakamali."

Sabi naman ni Floresca, "Anak, matagal na kitang pinatawad. At kung anu man ang pasya mo, tatangapin ko yun ng buong-buo."

Dumating ang mga ilang sundalo na diwata at sinusundo na nila ang kanilang reyna patungo sa kanilang tirahan.

Bati pa ni Amarillo, "Sinunsundo ka ng iyong mga kasama. Sumama ka na sa kanila. Laging mong tatandaan, anak ka pa rin namin maski ano man ang lahi mo o kung sino ka man. Kung may pagkakataon ka, dumalaw ka sa amin. Gusto ka rin makasama ng mga kapatid mo."

Lumapit si Esmeralde kina Margarita at Malachite, "Kinagagalak ko kayo makilala, mga kapatid ko,

Malachite at Margarita. Lagi niyo lang tatandaan, susubaybayan ko kayo maski nasa malayo ako. Lagi ko kayong poprotektahan."

Nagpasalamat si Margarita, "Maraming salamat, Esmeralde."

Sabi naman ni Malachite kay Esmeralde, "Ikaw yung nakita ko sa aking panaginip."

Ngumiti si Esmeralde sa kanya, "Tama. Ako nga. Ikaw ang kakatwang nilalang na nagpakamalan mo

na ako si Margarita. Natutuwa ako na nakilala na kita ng personal."

Samantala, niyayakap ng mahigpit ni Amarillo ang anak niyang si Chrysantha, dahil matagal na silang nawalay sa isa't isa, "Anak ko! Napakahusay mo. Biruin mo, tinalo mo ang higanteng ahas na iyon. Isa kang bayani, anak!"

Sabi naman ni Chrysantha, "Matagal na matagal ko na gustong makapiling kayo ni Ina."

Paalala naman ni Amarillo, "Basta ba hindi ka makikipagaway sa mga kapatid mo at lagi kang tutulong sa mga gawain."

Natawa naman si Chrysantha sa ibig sabihin ng ama, "Makakaasa kayo sa akin, Ama."

At umalis na si Esmeralde kasama ang mga sundo niyang mga sundalong kawal. Nagtungo na sila sa tirahan ng mga diwata.

Maski payak ang pamumuhay na pinili ni Amarillo, nakatitiyak siya na magiging kontento siya dahil kapiling niya ang mga mahal niya sa buhay.

...

-END-

Chapter end