Amore Vengativo 15 Chapter Fourteen

It's Sunday Morning. Yung mga parents ni Fredo ay umalis ng maaga para magsimba. Si Fredo naman nakapag-paalam na sa kanila bago sila umalis ng bahay. Kaya hayun, si Fredo ang naunang kumain ng almusal, habang ang mga kaibigan niya ay natutulog pa.

May narinig siyang text message mula sa anonymous numuber, at ang sabi pa, "May anim na mansanas sa loob ng basket. Ang tatlo ay hiniwalay ko sa dalawa kagabi bago ka matulog. Wala akong kinain ni isa nang ako'y nagising. Pero, nakakagulat ang tatlo kong hiniwalay ay dalawa na ang natira. Saan nakatago ang isa?"

"Weird naman ng text message nito? Spam na ito." sabi niya.

At binura na niya yung text message sa inbox. Pero, nang binura na niya ang text message, may sumunod na naman at ang sabi pa, "Kilala kita! Alam ko buburahin mo ang junks sa inbox mo. Pero, hindi yun junks kundi isang babala. Hanapin mo na ang isa kong mansanas. Kundi mabubulok siya."

"Ano ba naman ito? Tangina! Kanina ka pa? Ito naman si Daniel, nangugudtym!" sabi naman niya na medyo naiinis na siya. Kaya pinuntahan niya si Daniel sa kuwarto niya na mukhang kagigising lang at papunta na yata ng banyo.

"Dan, sa iyo ba galing ang mga text messages na ito." usisa niya nang ipinakita niya ang text message sa kanya.

Umiling si Daniel, "Alam mo naman hindi ako tagpass ng mga love quotes at inspiring quotes. Baka sa secret admirer mong yan na nabasted mo?"

Gulat niya, "Huh? Teka nga? Tanungin ko kaya ang mga girls."

At pumunta sila sa guest room para matingnan sila. Si Fredo ang kumatong ng pintuan. At pinagbuksan naman siya ni Maverick na tila maaga nagising.

"Nakahanda na ba ang breakfast?" unang tanong niya.

"Ngiii!" taka ni Daniel.

Tanong pa ni Fredo, "Ikaw ba itong nangugudtym sa akin?"

At tiningnan niya yung pinakita sa kanyang text message ni Fredo. At doon siya kinabahan. Dali niya ginising sina Giselle at Davina. Pero, nang tiningnan niya si Davina, wala ito sa kama niya.

"Nasaan si Davina?" tanong ni Maverick kay Giselle.

"Huh? Baka nagbanyo lang." sagot niya.

"Walang tao sa banyo?" sabi ni Maverick nang tiningnan niya ang banyo.

Tinawag ni Giselle si Davina sa kanyang cellphone pero wala naman sumasagot. Hangang sa may narinig si Daniel ng ring ng cellphone. At hinanap niya yung tunog na yon at nakita niya sa higaan ng alagang pusa ni Fredo. At nakakagulat pa doon, may nakita siyang nakatuping papel na naglalaman ng mensahe.

Kinuha niya ang papel at binasa ang nakalagay sa mensahe, "When the cat is away, the mouse will play. But, when the mouse is asleep, the dog runs after the cat. So she hides somewhere that you will never see. If you are looking for the cat, do you know where is her hiding place?"

At kinabahan na si Daniel. Tinawag niya si Fredo, "Fred, nasaan ang pusa mo!"

At sumingit na yung katulong. Dala - dala niya yung pusa na kaliligo lang.

"Sir, nasa akin ang pusa. Pinaligo ko muna." sabi pa niya.

At nagbuntong-hininga si Fredo, "Diyus ko, day! Mabuti hindi namatay ang aking persian cat!"

"Yung isang persian cat naman ang hahanapin natin." sabi niya na may pagkasarkastiko kasi naiinis na siya sa mga ganitong uri ng death threats.

Hinanap nila sa buong bahay pero hindi nila makita si Davina.

At merong ideya si Maverick na gustong sabihin kasi nabasa na rin niya ang mensahe na binasa ni Daniel.

"Fred, saan ba nagtatago ang pusa mo kung nagtatampo?" tanong ni Maverick.

"Huh? Hindi kami mag-on ni Davina!" sagot niya na medyo nalilito rin.

Binatukan naman siya ni Daniel, "Sira! Ang persian cat ang tinutukoy niya. Ilusyunado!"

"Ah! Ganun ba? Sa bodega! Nandun lahat ang mga lumang gamit namin. Madumi doon at maalikabok. At baka magkskin allergy si Giselle." bilin niya.

"Ok lang ako, Fred. Tara, puntahan na natin." sabi pa ni Giselle.

Nang pinuntahan nila ang bodega, may narinig silang kalampog mula sa lumang cabinet.

At binuksan nila ito, saka nakita nila si Davina na nakatali at nakatakip ng masking duct tape ang bibig. Pinakawalan nila agad ito sa pagkakatali.

"Oh my gosh! Who among you did this prank on me?" sabi niya na galit na galit.

"Aba! Ikaw na nga tinutulungan, ikaw pa ang nambibintang!" sagot naman ni Daniel.

Saka may narinig silang sigaw sa veranda. Pinuntahan nila yon at naabutan nila ang katulong na umiiyak. Si Muning, ang persian cat, nakalambitin na hati ang tiyan. Tumutulo pa ang dugo.

At sa pader, may nakapinta na mensahe gamit ang dugo ni Muning, "Time is up! Patay na ang alaga mo. Akala ko ba ay mahalaga sa iyo ang alaga mo?"

At napahagulgol itong si Fred, "Anak ng pating! Muning!"

"Tse! Wala ka ng magagawa. She's dead! Nahuli ka na!" sabi naman ni Daniel na iritang - irita na sa iyak-bata ni Fredo.

At nakatangap ulit si Fred ng mensahe mula sa anonymous number, "Leksyon ito sa iyo. Kasi nambubura ka agad ng mga important message sa inbox mo. Huwag mo kasi akong baliwalain."

At sa inis ni Fredo, hinagis niya ang cellphone niya hangang sa nagkadurog-durog ito.

...

Chapter end