Potion Of Love 32 Chapter 31

Nakapasok na rin ako sa school,iyon nga lang hindi pa rin ako tinantanan ng chismis.Alam na rin kasi ng lahat na magpinsan kami ni Amir.

"Tignan mo nga naman,talagang pinagbibigyan ka ng tadhana na makatuluyan si Amir ah?" Bulaslas ng isang alipores ni Leny.

Nandito kami ngayon sa side walk.Mainit kasi ngayon,kaya minabuti kong magpalipas ng pagod.Galing kasi ako sa practice para sa gaganapin na sport fest.Badminton ang sinalihan ko.

"Hindi ako makamove on na magpinsan pala sila.Biruin nyo, sa panget niya? Magiging pinsan nito ang gwapong si Amir." Sabat pa ng isa.

"Isa lang ang ibig sabihin nito,kawawang Klea,wala na siyang Amir." Humalakhak ang lahat ng sabihin 'yon ni Leny.

Tumayo na ko para umiwas sa gulo.Napapagod na ko. Napapagod na ko, intindihin pa maging ang sasabihin nila.

"Uy,saan punta mo? Naku,wala kanang knight in shining armor ," sabi pa ni Leny.

"Tapos na kayo?" Usisa ko kaya nagkatinginan sila."Kung tapos na rin pwede na kayong bumalik sa room nyo,para mag-aral ng mabuti. Baka sa kakasira nyo sa araw ko ,malamangan ko na kayo." Sabay taas ko sa kilay

"Ang yabang nito ah! Bugbugin na natin!" Duro ng isa.

Dahan-dahan lumapit sakin si Leny habang nakcross arm.

"Sige nga,tatanggapin ko yang mga sinabi mo ,kung matatalo mo ko sa Badminton competition." Pagmamalaki pa nito.

"Ako pa pala ang hinamon mo noh? Paano nga kung na talo kita?"

"Time out!Pumasok na kayo sa klase nyo." Malakas na wika ni Nixon, samin habang hawak ang isang log book.

Naayasan ang mga baliw habang ako ay naupo muli sa kinauupuan ko kanina.

"Anong balak mo?" Nakangisi nitong tanong.

"May practice pa kami."

"Tapos na ah?" Pagtatama nito.

Tumingala ako para matanaw ang itsura niya."Samahan mo ko magpractice sa Pool area." Tsaka ko kinuha ang bag.

"Sasamahan mo ba ko?" Ulit ko.

"Sige,sandali lang." May tinawagan siya sa cellphone tapos tsaka tumango.

Nasa likuran ang pool area.Parang limang studio ang lawak ng pool pero nagkataon naman na walang tao kaya makakapag-practice kami.

"Tara na Best." Nakababa na ito sa pool.Bumaba na rin ako at inalalayan niya.

"Ang lamig." Sabi ko.

"Teka, galing ka pala sa practice ng Badminton.Hindi ba masama 'on nag basa ka kaagad ng katawan?" Pag-aalala niya.

"Nakapagpahinga naman na rin ako eh." Winisikan ko siya ng tubig.

Humalakhak naman ito."Mag prapractice ba tayo o mag lalaro?"

"Laro na lang, mukhang doon ka naman masaya."

"Loko.Game?"

Tinuruan niya ko mula sa basic pa lamang. Mahirap pala mag swimming lalo kung hindi mo control ang katawan mo sa tubig.Isang oras lang niya tinuruan bago niya kong hayaan mag-isa.

"Ayooon! Very good Klea!" Sigaw nito.

Nagthumbs up ako at muling lumangoy.Narinig namin ang pagbukas ng pinto ngunit wala namang tao.

"Titignan ko lang ah?" Tumayo upang tignan ang pinto.

Umakyat na ko para naman samahan siya sa pag check.Hindi sinasadyang na dulas ako at naipit ko ang aking kaliwang paa.Sa sobrang lakas ng sigaw ko ,sinilip ako ni Nixon, nagmamadali itong lumapit upang malaman kung ano nangyari. Hindi ko maigalaw ang paa ko.Sobrang sakit talaga.

"Klea! Bakit? na dulas ka ba? Alin diyan ang masakit?" Gulong-gulo niyang tanong.

"Yung paa ko, sobrang sakit."

"Heto ba?" Hinilot niya ang paa ko.Sakto naman na pumasok si Amir.

Bahagya nga niyang na itulak si Nixon. Mas naawa ako sa pagtulak sakanya ni Amir ,kasya sa kalagayan ko.

"Dadalhin kita sa Clinic." Sabay buhat sakin.

"Sumunod ka Nixon." Pakiusap ko rito.Nod lang ang sinagot niya nang tuluyan kaming makalabas ni Amir.

"Nadaganan mo lang,mabuti at ganoon lang ang nangyari. Inumin mo ito para mawala ang kirot."

"Salamat." Sabi ko sa Nurse.

"Hindi mo naman kasi sinabi na  pupunta ka roon." Singit ni Amir.

"Kasama ko naman si Nixon."

"Si Nixon na naman ba? Bakit ba lagi na lang siya, siya na lang palagi."

"Eh sino ba dapat? Umalis kana pagdating ni Nixon,baka makita pa tayo ni Mama  ano pa isipin nun." Yumuko na ko.

"Klea." Siyang pasok ni Nixon."Okay kana ba? Heto yong damit mo ,magbihis kana." Sabay abot ng bag

Si Amir ang kumuha na mukha na namang galit.Kung hindi ako maaari magkamali, baka nagpapatayan na sila sa bawat titig sa isa't-isa.

"Sa susunod wag na wag aalis na kayo lang ni Nixon." Galit na utos sakin.

Wala na rin naman kami ni Amir,pero kung makasta siya parang mayroon pa.Actually, magdadalawang linggo na eh.Akalain nyo? Kinaya kong wag na siyang intindihin.Huwag syang mahalin.

Lumabas ito at kami ni Nixon ang naiwan.Niyaya niya ko sa food court ,may masarap daw kasi siyang na bili nung isang araw ipapatikim daw niya sakin.Mabuti nailakad ko kaagad ang paa ko kung hindi magdidiwang ang Leny.

"Uhmmm,Uhm.Ang saraaaapp nito wah?" Tuwa kong sabi.

"Syempre,Ako pa ba pipili ng hindi masarap?"

"Alam ko naman yang taste mo,iba ka talaga."

Natahimik kami ng yumuko ito.Tinanong ko kung bakit pero wala naman sagot.

"Hoy! Bakit?" Pamimilit ko.

"Klealyn ,mahal mo pa ba sya?" Tinutukoy nito si Amir.

"Oo," Mabilis kong sagot

"Hanggang kailan ka mapapagod?" Isa pang tanong.

"Kung kailan mawawala itong nararamdaman ko."

"Nahihirapan kana ba? Bakit hindi mo subukan magmahal ng iba?"

"Nahihirapan sa kung nahihirapan,pero kinakaya.Sino naman ang mamahalin ko,ni wala ngang nakagawa na mahalin ako."

"Ede si Amir!"

Kung alam mo lang, kaya lang naman ako minahal ni Amir dahil sa Potion."

"Manhid ka kasi." Bulong niya.

"Hindi ako manhid."

"Kung hindi bakit hanggang ngayon hindi mo maramdaman itong nararamdaman ko?"

"Baka magaling ka lang magtago ng feelings." Diretso ko.

"Total naman diretsahan mo kong sinasagot,pwede bang umamin ka sakin ngayon?" Dugtong ko pa.

Kinabahan naman ako sa aminan nang feeling na yan!

"ano?"

"Ginayuma mo nga ba talaga sya?" Sabi na eh.

"Sinabi sayo ni Clarissa?" Hindi ito nagsalita."Sinabi nga niya sayo.Oo ginamitan ko siya ng gayuma." Walang kaabog-abog kong pag-amin.

"Ayoko na magbigay ng ibang opinyon.Alam kong sabong sabon kana kay Clarissa."

"Tama ka." Tumawa ko pero siya nanatiling seryoso.

"Klea."

"Uhm?"

"Ngayon lang ako aaminin sa babaeng na gugustuhan ko."

"Talaga? Aamin kana kung sino?"

"Hindi,aaminin ko na rin sa kanya." Pagtutuwid niya.

"Ganoon, pwede bang sakin mo muna sabihin para makilatis ko siya ng husto.Baka naman kasing G*Ga ni Leny yan ay naku,parang awa mo na."

Ngumiti."Malayong malayo sa ugali ni Leny. "

"Baka naman tulad lang yan ni Clarissa sa katarayan ah?"

"Hindi, never nyang gagawin ang tarayan ako." Nakatingala ito habang sinanasabi

"Sino?"

"Suko kana?"

"Oo,marunong lang ako mang-gayuma,pero manghula hindi." Patawa na naman ako.

"Ikaw." Nakangiti niyang sabi.

"Oh? Ano?"

"Ikaw nga."

"Ako? As in ako?" Gulat na gulat ako.Hinawakan niya ang kamay ko ng dahan-dahan.

"Torpe nga siguro ako Klea,dahil ni minsan hindi ko naamin sayo ang totoo.Klea,higit pa sa friendship ang turing ko sayo,mahal kita Klea."Saglit akong na tulala sa pagtatapat sakin.

"Ako ba talaga? Walang biro?" Paniniguro ko pa.

"Walang biro." Seryoso niyang pagtatama.

"Alam mo naman kung sino gusto ko,pero paano mo na tiis na habang kinikilig ako sa kanya,ikaw naman nasasaktan."

"Isa lang naman,kaya kong pigilan itong bugso ng damdamin ko.Iniisip ko kasi kung ano ang maaaring kalabasan ng pag-amin ko."

"Bakit ngayon umaamin ka? Bakit? dahil ba wala na kami ni Amir,dahil alam mong wala na siyang pag-asang magkabalikan kami?"

"Pwede rin,pero gusto ko lang naman sabihing Sana ako na lang ,sana ako naman ang mahalin mo."

Ngayon ko lang nakita ganito si Nixon sa harapan ko. Nagmamakaawa sya para mahalin ko at suklian ang pagmamahal nya sa akin.

"Ang tagal na rin natin magkaibigan.Kahit naman siguro minsan,naisip mong ako nalang dapat ang minahal mo 'di ba?"

Tama ka pero iba kasi si Amir pagdating sakin.Pareho kayong mahalaga pero ibang halaga ang nararamdaman ko para kay Amir.

"Kaya ko syang higitan sa lahat ng nagawa niya sayo,mahal kita Klea.Magsalita ka naman.Hindi ko kayang basahin yang nasa isip mo."

"Nabigla ako,hindi ko alam kung ano isasagot ko sa mga sinabi mo." Siwalat ko.

"Mahal mo rin ba ko?" Mabilis niyang tanong.

"Mahal,pero bilang kaibigan at wala nang hihigit doon.Sorry Nixon, ayokong may masaktan ng dahil sakin,ayoko rin masira ang pagsasama natin sa haba ng panahon."

"Binasted mo naman kaagad ako." Nakanguso niyang sabi.

"Alam mo naman 'di ba?"

"Alam ko ,handa pa rin naman akong maghintay."

"Ayoko kitang paasahin."

"Pero ako gusto kong umasa.Mahalin mo rin naman ako gaya ng pagmamahal mo kay Amir 'diyan sa puso mo."

#NagmamakaawangPuso

Chapter end