Dream Slaughters 8 A Discovered Memory

I woke up happily this morning. For some reason I am refreshed as if I have taken enough sleep. Isa sa mga dahilan ay hindi ko nakita si Apprentice. He didn't come yesterday so I'm a bit happy. Walang taong nang-iinis at nanghihimasok sa lugar ko. Pero kahit papaano hindi naman siya masamang tao. Sa katunayan inayos niya ang book shelf ko. Sabi niya masyadong marami ang libro ko kaya ginawan niya ako ng bago. Inayos niya rin ang nasira kong pinto. Tinulungan niya ako sa ibang mga bagay na nahihirapan kong gawin.

"Siguro dapat minsan maging mabait ako sa kanya," I told myself as I face the mirror.

Kinuha ko ang suklay na ibinigay niya sa akin. Pabilog ito na may malalambo na hibla. Sabi niya reaglo daw ito ng hari sa kanya sa kabilang nayon. Dahil wala nga raw siyang paggagamitan nito kaya ibinigay na lang niya sa akin. Sinuklay ko ang buhok ko sabay hum. Well, it is normal for a pretty lady.

I heard some birds entering the room. It seems that they got attracted with my humming. I sang a song. They followed. I giggled and laughed as the colourful birds came singing the song. After grooming myself I went to shelf to start reading again. I took my book Rose and opened it. I can help but to smile as I read the phrases and lines of words - especially this part of the book.

While waiting, a peasant came across of the open book. He found it odd that the book has no letters and words. It is blank. He turned the pages from the top and found the only page with a picture of a princess patiently waiting in a tower. He read the passages. Yes, the princess is waiting for a prince to save her. But how? She's only a picture book of a princess. The story is not finished yet.

He sat down and took a charcoal from his tattered pockets. He started writing the next page of the book. Because he's a peasant he doesn't know any wonderful words to write so he just instead draws a horse and a prince standing in a hill. He wrote some words like 'prince standing on a hill together with his horse'. He smiled and continued. 'He saw a very tall tower far away... That tower looks old and empty..."

Nagulat ako ng may bigla akong narinig na ugong. Isinara ko ang libro at inihagis sa higaan. Tumakbo ako papunta sa may terrace para tignan kung saan galing ang ingay. Nakita ko ang tubig na nahuhulog mula sa mga talon. Ganoon pa rin ang matatas na mga pader na mayroong mga kakaibang hayop na tinatago. Namumuhay ang mga ibon sa kanilang mga pugad. Mukhang normal lang naman ang mga nangyayari. Ano yung-

"Meow ~~~"

Narinig ko ang pusa na nag-meow sa may paa ko. Ngumiti ako at yumuko para buhatin ito. Habang nakatingin sa baba, may napansin akong isang pulang bagay na gumagalaw. Tinuwid ko ang tayo at pumunta sa dulo ng terrace para tignan kung sino ang nandoon. Isang malaking kulay pula na mukhang butiki ang masayang naglalaro sa may damuhan.

"Aries!" Masaya kong tawag.

Tumigil sa paglalaro si Aries at tumingala. Hindi ko alam kung matatawag ko bang ngiti ang ginawa nito pero mukhang ngumiti talaga siya ng makita ako. I waved my hand. He wags his tail like a dog. He opened his mouth and created some weird sound. I don't know what that was but I'm sure it is close to 'let's play'. I nodded.

"Just wait there! I'll go down to play."

Agad akong tumakbo papunta sa cabinet at nagpalit ng damit. Sumunod sa akin si Apollo (Apprentice named the cat Apollo). I cuddled him for a while before letting go. Kumuha ako ng sapatos na binigay uli ni Apprentice sa akin at isinuot.

"Perfect," I said.

Pumunta ako sa pinto at binuksan ito. Pinuna ko si Apollo na mabilis tumakbo pababa. I closed the door before running down to the stairs. Agad akong nakarating sa baba. Bumungad sa akin si Apollo na gumugulong-gulong sa damuhan katabi ni Aries na pinagmamasdan siya. Pagkatapos, ginaya ni Aries ang ginagawa ni Apollo. Napatawa lang ako.

"Hey Aries," I said, stepping out to the grass. Ibang-iba talaga ang mundo dito sa labas.

Umugong si Aries. I skipped going to the dragon. Inikot ko ng tingin ang paligid hinahanap ang isang tao na nagmamay-ari ng magandang dragon na ito. Pero mukhang wala si Apprentice. Mukhang iniwan na naman niya ang dragon niya sa kung saan. Pasaway talaga ang taong iyon.

"Where's your stupid master? Bakit wala siya rito," Tanong ko. Inilapit niya ang ilong niya. Hinawakan ko ito. He purred like a cat. "Bahala na. Mas okay na ikaw lang ang kasama ko rito kaysa sa lalaking iyon."

The dragon snorted as if he's agreeing with me. I just laughed. Pumunta ako sa tabi niya at umupo. Hinayaan niya lang akong tumabi. Humiga rin siya, ang buntot niya at sumasayaw sayaw. Tumayo si Apollo para paglaruan ang buntot nito. Pinagmasdan ko lang ang pusa.

"Aries, totoo bang isang dream slaughter si Apprentice? I mean, panaginip lang ba talaga ang mundo na ito?" Tanong ko sa dragon.

Umugong lang siya. Hindi ko alam ang ibig sabihin ng sinabi niya. Ano kaya ang ginagawa ni Apprentice at naiintindihan niya si Aries. Napabuntong hininga ako. Itinaas ko ang braso ko at nag-inat bago humiga sa malambot na tiyan ng dragon. Narinig kong tila tumatawa ang dragon sa ginawa ko. Tama nga sila, malambot ang tiyan ng mga dragon.

"Mabuti ka pa Aries naiintindihan mo ang mga nangyayari. Tama nga sila matatalino ang mga dragon."

Tinignan ko lang ang langit. Because of the high cliff of the waterfall, this place is somewhat closed to a shadow. Nakakapasok lang ang sinag ng araw kapag tanghali na dahil nasa mismong taas nito ang araw. I stared at the tower. Nandito na ako bago ko nalaman na nandirito ako. Nakakalito pero totoo.

"You know Aries, nung hindi pa ako nakakalabas rito tanging ang bintanang iyan lang ang pintuan ko sa mundo sa labas," tinuro ko ang malaking bintana at terrace. Mula rito, nagmukhang langgam ang bintana. "And-"

Huh? May napansin akong bintana sa may pinakaitaas. Ang bintana ay nasa may bubungan. Para itong attic. Pero wala naman akong natatandaan na may kwarto sa itaas ng kwarto ko. Ngayon ko lang napansin ang bintanang iyan. Siguro dahil na rin sa hindi ako nakakalabas. Anong nasa lugar na iyan.

"Aries, can you fly me up there?" Tinuro ko ang munting bintana. He snorted and stood up.

Sinubukan kong makakyat sa madulas nitong kaliskis. Umupo ako sa saddle at humawak ng mabuti. Sinimulan na niyang ipagaspas ang mga pakpak sa hanggang umaangat na kami sa lupa. Mabilis siyang lumipad paitaas ng torre. Umikot-ikot muna siya bago pumunta sa may bintana.

"Baba pa ng kaunti."

Bukas ang bintana. May nakita akong bagay mula sa loob. Lumapit pa si Aries sa may bubungan. Sinubukan kung tumalon mula sa likod niya papunta rito. Muntikan pa akong nadulas. Mabuti na lang at nakahawak ako sa isang brick dahil kung hindi baka nahulog na ako sa mataas na torre na ito.

Sinubukan kong tumayo. Dahil nga sa mataas ang lugar medyo malakas rin ang ihip ng hangin. Agad akong humakbang at hinawakan ang pinto ng bintana. Mabuti at nagkasya ako sa munting pasukan na ito. Ipinasok ko ang mga binti ko at tinignan kung ano ang nasa loob. Nung una madilim lang ito at maalikabok-

Naramdaman kong umikot ang sikmura ko. Napatabon ako sa bibig dahil nasusuka ako. Isang bagay ang nakita ko sa harapan na nagpatayo sa mga balahibo ko. Hindi ko alam kung ano pero isa lang ang sigurado. Nakapunta na ako rito... sa totoong mundo.

Chapter end